 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
Дзе вербы плакучай галінкі Адбіў серабрысты паток, На дробным лісточку расінку Аднойчы сустрэў сьветлячок. Сустрэў ён і залюбаваўся, Як раньняю, ціхай парой У сьветлых праменьнях яна ўся Вясёлкавай зьзяе красой. Ды толькі адну мо' хвілінку Знаёмства цягнулася іх, I сонца забрала расінку З прастораў і з траў лугавых. Часамі яна ў аддаленьні З галінкі якой замігціць Ды зьнікне зноў хутка ў праменьні, Пакуль сьветлячок дабяжыць. А ён безь яе ўжо сумуе, Шукае і ноччу і днём I вечна па сьвеце вандруе З сваім залатым аганьком.
1953
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|